U denkt nu misschien: "Die vent is gek geworden want het ontbreekt mij aan van alles en nog wat!"
Nou, dan moet ik u toch ongelijk geven...
U heeft namelijk álles al waar u om gevraagd heeft!
Indien u nu nog steeds sceptisch bent dan kan ik dat wel begrijpen hoor...!
Echter, ik zal alles even haarfijn uitleggen. Want ik neem aan dat u dat op prijs stelt en u vraagt zich tevens waarschijnlijk af waarom ik zulke stellige en boute uitspraken doe.
Nou, het zit namelijk zo:
"Een overvloed aan gebrek is namelijk ook een overvloed!"
Ja, deze uitleg zal u wellicht verrassen!
Maar leuker kan ik het niet maken... Wel duidelijker!
Kijk, het leven dat u nu leidt is een perfecte afspiegeling van het gehalte aan gedachten en emoties welke u het Universum in zwiept. We leven in een op aantrekking gebaseerde kosmos en al uw gedachten en gevoelens zijn in feite niets anders dan een bundel van energie met een bepaalde frequentie.
(Als dit fenomeen nog onbekend voor u is dan is het wellicht verstandig om eerst eens een van mijn oudere berichten te lezen waarin ik deze wetmatigheid volledig uit de doeken doe. Of maak anders eens praatje met een hedendaagse wetenschapper die deze stelling volmondig zal beamen, of bel anders stichting Korrelatie...)
Voorbeeld:
U denkt misschien dit: "We zitten pas halverwege de maand en nadat ik alle rekeningen betaald heb hou ik nauwelijks iets over voor de rest van de maand." "Hellup, ik heb een geldgebrek!"
Ik zie die donkere wolken al boven uw hoofd zweven. Een neerslachtige stemming en een gebrekkig gevoel vol continue tekortkomingen drukken al wekenlang uw gemoed.
Als u deze negatieve gevoelens al geruime tijd koestert dan kan ik u verzekeren dat uw huidige staat van zijn, met al zijn tekortkomingen echter een perfécte weerspiegeling is van hetgeen de kosmos u te bieden heeft!
Het antwoord van ons onfeilbare Universum zal namelijk altijd de juiste zijn en simpelweg geven waaraan u de meest aandacht schenkt".
"Ja, maar ik héb hier helemaal niet om gevraagd!" ...hoor ik u denken... "Ik vraag juist om méér euries, niet om minder!".
"What you feel is what you get!".
Nog een voorbeeldje:
"Ik heb nog steeds mijn droompartner niet gevonden. Ik sta bij drie datingsites ingeschreven en ondanks diverse afspraakjes is het tot nu toe één groot tranendal. Mijn soulmate bestaat kennelijk niet!"
Kijk nou eerst eens even in de spiegel voordat je verder zoekt en vraag jezelf eens af of je wel houdt van de persoon die je daarin weerspiegelt ziet! Want dat ís je soulmate! Hoe kun je nu van een ander houden als je niet eerst van jezelf houdt? Hoeveel liefde kun je weggeven als je niet eerst liefde binnenin jezelf voelt?
Dat gaat zo echt niet lukken. Ga eerst maar eens ff lekker werken aan jezelf!
Hier een kleine oefening:
Ga elke ochtend voor de spiegel staan zeg: "Katrien, ik hou onvoorwaardelijk veel van je!" (...of Annie of Gerard of weet ik veel hoe je heet..;-P)
"Je bent een geweldige meid!"
"Je bent een geweldige meid!"
...en doe dat drie keer achter elkaar. En dat élke ochtend.
Het is in het begin een beetje onwennig en het werkt misschien aanvankelijk op je lachspieren maar je zult verbaast zijn met wat voor enorme stappen je zelfvertrouwen en je eigenwaarde omhoog zullen vliegen.
Het is in het begin een beetje onwennig en het werkt misschien aanvankelijk op je lachspieren maar je zult verbaast zijn met wat voor enorme stappen je zelfvertrouwen en je eigenwaarde omhoog zullen vliegen.
'Drastic times call for drastig measures!'
Er is niks belangrijker dan dat jij je goed supergoed voelt dus alles is geoorloofd!
Ik heb het zelf ook een tijdje gedaan en ik vind mezelf nu eigenlijk best wel een toffe peer! ;-)
Even serieus. Snap je de achterliggende gedachte?
Andersom werkt het niet! Iedereen denkt van wel. Maar gaat niet lukken!
Want een gevoel van tevredenheid vibreert op dezelfde frequentie waar die geweldige nieuwe partner van jou ook resoneert, en waar die daadwerkelijke overvloed aan geld op ligt te wachten, en waar jouw verbeterde gezondheidstoestand resideert.
Want zó werk het Universum. En niet anders. Geloof me nou maar. Ik kan het weten. Ik heb er mijn hele leven naar gezocht en uiteindelijk gevonden.
En je hoeft geen diploma te hebben of een opleiding te volgen, voor ieder mens ligt álles wat zijn of haar hartje begeert reeds klaar!
Je hoeft alleen maar de deur open te doen. En de sleutel tot die deur is slechts een kleine verschuiving in je gedachten, in je emoties en in je gevoelens!
En je hoeft geen diploma te hebben of een opleiding te volgen, voor ieder mens ligt álles wat zijn of haar hartje begeert reeds klaar!
Je hoeft alleen maar de deur open te doen. En de sleutel tot die deur is slechts een kleine verschuiving in je gedachten, in je emoties en in je gevoelens!
Een kleine stap van neerslachtigheid naar een gevoel van tevredenheid en voldoening.
Een kleine stap maar met grote gevolgen!
Het is niet altijd even makkelijk, zeker wanneer je nu overweldigd bent door problemen uitdagingen. Maar de 'verlossing' (ik lijk wel een dominee) staat om de hoek ongeduldig op je te wachten.
Train je hierin en ál je wensen zullen zich 'in no time' manifesteren.
Gogogo kanjer!
2 opmerkingen:
Absoluut waar!!!Maar is het ook waar dat ik erom gevraagd heb om mijn lieve zoon teverliezen??
Groeten Wilma.
Hoi Wilma,
Allereerst wil ik je laten weten dat ik het heel erg voor je vindt dat je je zoon bent verloren.
Jouw vraag is echter gesteld vanuit een slachtoffer positie. Misschien niet leuk om te horen, maar zo werkt het wel. Het is vanuit een machteloos gevoel.
De vraag is waarom je jezelf die vraag stelt. Het antwoord helpt niet je beter te voelen!
Je hebt altijd de keuze hoe je omgaat met de situaties die het leven je presenteert. Natuurlijk is er verdriet na verlies, maar laat je je overweldigen hierdoor en blijf je je de rest van je leven afvragen of je erom hebt gevraagd. Of gun je jezelf de tijd om te rouwen en kom je er daarna sterker uit dan ooit?
De keuze is aan jou, ik zou het wel weten. Ik heb talloze vreselijke dingen meegemaakt, anders dan wat jij hebt ervaren, maar appels met peren vergelijken helpt niet. Lang heb ik me afgevraagd waarom en of ik dat nou zelf had afgeroepen over mezelf.... oh wat vond ik mezelf zielig ;-)
Ik heb nu gewoon geaccepteerd dat het was zoals het was. En dat ik NU leef en dat het alleen zin heeft om me op NU te focussen.
Groetjes,
Anja
Een reactie posten