zaterdag 14 juli 2012

Is er leven na de dood?

Vraagje van een bloglezer:

Luuk, bestaat er een leven na de dood?

Ik kan het niet bewijzen maar dit is wat ik geloof:

Er is niet alleen een leven na de dood,
maar sterker nog:
de dood bestaat helemaal niet!

Maar wacht, dit is nog niet alles. Er is nog meer goed nieuws!

(...het lijkt wel een Tell Sell reclame...;-)

...en je leeft ook nog eens eeuwig door!  

Yesss....! mooi zeg!

Dit is natuurlijk geweldig nieuws. Want als je eeuwig leeft dan is je leven dus niet voor niks geweest. Toch?

Ja, wacht ff hoor ik u denken,

De dood bestaat niet? Iedereen gaat toch dood!

Ja, maar ik bedoel dat je na de dood dit lichaam verlaat en dat je bewustzijn naar een andere dimensie gaat. Niet dat je in het niets verdwijnt. Want wat is niets dan? Geef mij eens een definitie van niets?

En al die volle kerkhoven dan? Hoe zit het daarmee?

Ja, die liggen vol met je ouwe botten. Je geest, je ziel, die gaat na je dood door naar een andere wereld. Naar een onstoffelijke wereld. Dus als je lijf het heeft opgegeven door ziekte of ouderdom dan ga jijzelf ergens anders heen.

Ja, hallo... Bewijs dat maar eens! Niemand is ooit teruggekomen!  

Ik kan het niet bewijzen. Ik geloof het. Miljoenen mensen geloven het. Ik denk dat het gewoon zo is. Ik heb er veel over gelezen en deze theorie maakt het leven voor mij veel zinvoller. Je kunt dus gewoon op je tachtigste nog een nieuwe taal gaan leren want al je kennis neem je weer mee naar een volgend leven. Zo verklaar je dus ook talenten. Die gaven zijn in feite opgedane kennis uit een vorig bestaan.

Dus er zijn meerdere levens? Je gelooft in reïncarnatie?

Ja. Na dit leven krijg je waarschijnlijk nog vele levens tenzij je niet meer terug hoeft naar aarde. En voor dit leven heb je zo goed als zeker ook nog vele andere levens gehad....

Hierover las ik ooit het volgende:

'Een Indiaas jongetje vroeg aan zijn leermeester "Meester, hoeveel levens krijg ik nog na dit leven? De meester antwoordde: "Zo veel als er bladeren zitten aan die grote boom daar". Waarop het ventje antwoordde: "Zo weinig nog maar?" 

Waarom herinner ik me dan niks van die vorige levens? 

Omdat je vlak voor je geboorte hebt gedronken uit de 'beker der vergetelheid'...

Wat is dat nou weer? 

Da's zo'n apparaatje dat Will Smith gebruikt in 'Men In Black' om mensen hun geheugen te wissen.

Nee, even serieus. Stel dat je in je vorig leven een enorme klootzak bent geweest die andere mensen het leven zuur heeft gemaakt, dan zul je dat in dit leven, of in een ander toekomstig leven het weer op een of andere manier goed moeten maken. Dat heet je Karma.

Als je zou weten dat je vreselijke dingen hebt gedaan in een vorig bestaan en je hiervoor zou moeten boeten in dit leven dan zou je direct na je geboorte al zwaar depressief geworden zijn en kun je niet meer met een open vizier je gemaakte fouten corrigeren.

Dus als ik een vent in een vorig leven heb vermoord dan wordt ik zelf ook neergeknald in dit leven? 

Zou kunnen. Maar je kan ook chirurg worden, vele levens redden en daarmee jezelf er zo uit redden.

En dat karma. Wat is dat precies? 

Dat is een soort energetisch spaarsaldo. Maar je kunt ook een negatief saldo hebben. Die saldi moet je vroeg of laat inlossen. Kijk, alles wat je zegt, denkt of doet heeft weer een gevolg. Dus oorzaak en gevolg. Zo je zaait zul je oogsten. Dus als je uiteindelijk al je karma hebt verwerkt dan hoef je niet meer te reïncarneren. Dus niet meer terug naar de aarde. Maar je kan ook positief karma hebben. Of onvervulde verlangens. Dan moet je daarvoor ook terug.

Waar gaan we dan naar toe als we niet meer reïncarneren? 

Naar een plek die vele malen beter is dan het mooiste en gelukkigste plekje op aarde. Het hoogste geluk op aarde is slechts een flauwe schaduw van het geluk die in de andere dimensies in het universum heersen.

En als ik nog terug moet voor een volgend leven? Waar gaan we dan naar toe in de tussenliggende tijd?  

Een lagere dimensie maar daar kan het ook verschrikkelijk mooi zijn. Of minder mooi. Maar dat ligt een beetje aan hoe je je gedragen hebt. Denk maar aan mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad. Aan het eind van die tunnel scheen prachtig licht waar het ook nog supergoed aanvoelde. Die hadden moeite om weer terug te keren.

En de mensen die hierin niet geloven. Waar gaan die naar toe? 

Die hebben soms een probleem. Als je hardnekkig gelooft in géén leven na dit leven dan ben je meestal ook bang voor de dood. En het vervelende voor hen is dat vele mensen ná hun dood zich niet realiseren dát ze dood zijn. Dat komt omdat ze in hun nieuwe onstoffelijke vorm gewoon doorgaan met leven maar dan zonder lijf. Het kan dus even duren voordat bij die figuren het kwartje valt dat ze echt hartstikke dood zijn, haha!

Ga een dooie maar eens wijsmaken dat ie echt dood is terwijl HIJ denkt dat ie leeft! Best lastig hoor! Hihi.. Ja, in de hemel hebben ze ook gevoel voor humor! Wees maar niet bang.

Overtuigingen kunnen soms hardnekkig zijn. Ook na de dood! Maar, maak je geen zorgen. Je komt uiteindelijk goed terecht. Al kan het soms even duren...

Hoe ziet die dimensie er precies uit dan? Die van na de dood?

Dat weet ik niet precies maar er bestaat zoiets als een astrale wereld waarin al je gedachten direct omgezet worden in fijnstoffelijke vormen. Er zijn daar hele volksstammen die zitten te bidden voor een denkbeeldig altaar omdat zij hun hele leven sterk geloofd hebben en tig keer per week naar de kerk zijn geweest. Ze manifesteren daar wat ze op aarde geloofd hebben. Niks mis mee maar wel vermoeiend.

In de bijbel staat geloof ik zoiets dat het in de hemel is zoals op aarde. Dus dat kan wel aardig kloppen met deze beschrijving. Wat je hier denkt krijg je ook daar dus.

Mijn advies zou zijn om hier op aarde te geloven maar dan zonder die kerk. Maar ik dwaal af...

Je ideeën en denkbeelden en overtuigingen neem je dus gewoon mee naar die andere dimensie. En je hebt geen lijf meer maar je kan wel elke vorm aan nemen die je wilt. Een jong of ouder uiterlijk. Gedachten worden daar direct dingen.

Ik heb zelf gesproken met iemand die een hartstilstand heeft gehad en een bijna dood ervaring. Die zat in een metro en op het station stonden al zijn overleden dierbaren. Opa's, oma's en tantes. Maar wel in een gedaante zoals hij ze gekend had op aarde. Anders zou hij ze niet herkennen. Gelukkig gingen die metrodeuren niet open. Het was nog niet zijn tijd.

Tot slot:

Als je gelooft in een leven na de dood en alle andere principes die hier staan wordt je leven logischer, relaxter en gelukkiger. De puzzelstukjes van het hoe en waarom vallen dan pas op zijn plaats.

Het verlies van een dierbare kun je zo makkelijker dragen. Die is niet in een zwart gat verdwenen maar leeft elders voort in een andere dimensie. Als een vibrerend wezen van licht.

En er komt een dag dat je elkaar weer in de armen kunt sluiten. Mooi toch?

Eind goed. Al goed.

Een andere keer zal ik nog meer levensbeschouwende vragen proberen te beantwoorden.

Succes!