De golven die je ziet en de luchtbellen van de schroef is het spoor dat je boot achterlaat in het water.
Welnu, stel je nu eens voor dat de boot een metafoor is voor het huidige leven dat je leidt en dat het spoor achter de boot álles bevat wat je tot nu toe hebt meegemaakt in het verleden.
Wat zou je allemaal zien in dat spoor achter de boot?
Ik denk een combinatie van alle prachtige dingen die je ooit hebt ervaren, alle vervelende ervaringen, genante momenten, verlies van dierbaren, zakelijk succes of fijne momenten op je werk. Maar ook je nederlagen, liefdevolle relaties en persoonlijke drama's.
De golven achter de boot zouden variëren van rustig kabbelend tot zeer heftig al naar gelang van de emoties die je hebt ervaren op die specifieke momenten in je leven.
Maar één ding is zeker, het spoor dat je achter de boot ziet is de verleden tijd!
Want de boot zelf, met jou er in, die vaart gewoon rustig door.
In de tegenwoordige tijd.
Stel jezelf nu eens de volgende vraag: Wat precies drijft de boot aan?
Welke kracht zorgt ervoor dat mijn schip in een bepaalde richting gaat?
Het antwoord op deze vraag is natuurlijk: De motor.
De motor van de sloep zorgt ervoor dat door overbrenging van energie, jouw boot op dit moment verder vaart door het water. En niets anders dan deze motor.
En om in onze metafoor te blijven, stelt de motor van de boot onze huidige gedachten voor, in de tegenwoordige tijd, die de energie vormen die de boot van het leven doen voortbewegen.
Tot slot komt de belangrijkste vraag:
Is het mogelijk dat het spoor achter de boot, de boot zelf kan voortstuwen? Zou dit kunnen?
Het antwoord luidt natuurlijk, nee. Het is onmogelijk dat een golfspoor achter een boot het schip zelf kan voortstuwen. Dat gaat gewoon niet.
Het is maar een spoor dat je door het water heen trekt met je boot.
En iedereen van ons heeft zo'n spoor. Ieder en elk persoon op aarde sleept een spoor achter zich aan met van alles en nog wat dat je hebt meegemaakt.
Maar we hebben helaas continue de neiging om het spoor achter de boot de schuld te geven voor alle dingen die niet werken in het huidige leven. Het ligt aan alle 'bagage' die achter je bootje aan bengelt waarom jij nog steeds je leven niet helemaal op de rit hebt.
Het was je vader die nooit thuis was. Of je moeder die je zus voortrok. Of die vervelende oom bij wie je altijd op schoot moest zitten en die zo uit zijn straatje riekte. Whatever. Je weet vast wel wat ik bedoel. Boeken vol kun je erover schrijven!
De moraal van dit verhaal is natuurlijk dat, pas als je het verleden helemaal hebt kunnen loslaten (en dan bedoel ik ook echt h e l e m a a l!) jij je volledig bewust bent van het feit dat alleen jouw huidige gedachten en overtuigingen er voor zorgen dat jouw sloep vooruit gaat.
En niets anders! En al helemaal niet je rugzak met alle troep die je steeds overal mee naar toe sleept!
Dit wil niet zeggen dat je nooit meer eens in die rugzak mag kijken. Maar zolang jij die rugzak vol propt met allerlei 'zware' zaken waar je toch geen ene moer meer aan kunt veranderen, dan kunnen de riemen van die rugzak op den duur wel eens heel lelijk gaan snijden in je schouders.
Kijk nog eens een keer goed in die rugzak en laat alleen dié dingen er nog inzitten die je leven verrijkt hebben. En zeg tegen alle andere minder prettige zaken: "Helaas jongens, ik moet jullie laten gaan". Bedankt voor de lessen die ik hieruit heb kunnen trekken maar ik moét verder. Zonder jullie."
En vergeef alle personen die je ooit iets misdaan hebben...
Het is dan alsof je plots begint te wandelen zonder dat je steeds teruggetrokken wordt in het verleden door een paar grote elastieken die aan je schouders vast zitten. Hoe harder je daar aan trekt des te meer ze je juist terug willen trekken. Laat al die ouwe zooi los en je zult je echt bevrijd voelen. Je zult lichtvoetig door het leven heen stappen, bevrijd van alle ballast die je altijd maar overal heen torste.
Wat een heerlijk gevoel is dat zeg! Wow! Of je tien kilometer hebt gewandelt met een steentje in je schoen en je trekt hem dan ineens uit. Dat voelt lekker.
Grijp het roer vast en stuur je bootje daar waar je maar heen wilt. En kijk niet meer achterom! Alleen nog uit nostalgisch oogpunt. Zoiets van: "Weet je nog toen we dat en dat meemaakten?" Wat een tijd was dat zeg! Geweldig! of "Nou, ik ben blij dat dit achter me ligt". Het lijken wel lichtjaren geleden? Was ik dat toen? Jeetje... Ik ben een compleet anders mens!"
Het enige wat je aandrijft moet het huidige actuele moment zijn, vol met geweldige ideeen en passievolle hartstochtige gedachten. Dat is tenslotte alles wat je hebt. Geniet ervan. Van elke meter dat je zeewaardige schip maakt welke de oceaan van het leven doorklieft.
Vrij om te gaan waarheen je de koers ook maar uitzet.
Ik wens u een behouden vaart!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten